.



Bądź inteligentny i naucz się rozwiązywać swoje problemy
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~.

fotofelieton: Tatiana Arcimowicz Pitak
autor i wykonawca warsztatu: Władysław Andrzej Pitak
.
Temat: Trening dramatyczny w kształceniu zdolności werbalnych i niewerbalnych





.
Liczne badania poświęcone problemowi treningu doskonalącego potencjał twórczy dostarczają uzasadnionych podstaw do pewnego optymizmu. Wielu autorów twierdzi, że zdolność myślenia jest umiejętnością intelektualną podlegającą kształceniu. Świadczą o tym także wypowiedzi osób wysoce kreatywnych, które uzyskały kontrole nad swoją wyobraźnią dzięki ćwiczeniu.
.
Historia zna wielu wychowawców zdecydowanie przyspieszających rozwój zdolności twórczych dzieci. Psychologowie zwrócili ostatnio uwagę na fakt, że występują oni z reguły w najbliższym otoczeniu "cudownych dzieci".





.
Wyniki badań dają następujące wnioski :
.
Do najważniejszych cech charakteryzujących osobowości twórcze zaliczyć można: silne "ego" wyższa od przeciętnej inteligencja, niezrównoważona psychika, niezależność twórcza i znikome zainteresowanie wartościami ekonomicznymi.






.
Zasady kształcenia zdolności twórczych
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Proces wychowania przez ekspresję dramatyczną jest uzależniony od respektowania podstawowych zasad dydaktycznych :

1.Indywidualizacja kształcenia i wzmocnienie motywacji uczenia się.
2.Łączenie teorii z praktyką.
3.Dobór i wzbogacanie treści programowych stosownie do wieku, rozwoju psychicznego i fizycznego.
4.Zachęcanie do twórczego działania w warunkach umożliwiających wyzwalanie sił





.
Zakres tematyczny i wskazówki metodyczne :

.
I.    Skupienie, pamięć, wyobraźnia - ćwiczenia realizowane w całym toku treningowym. Niezależnie od rozwijania określonej umiejętności, wprowadzają odpowiedni nastrój i są dobrym przygotowaniem do ćwiczeń dramatycznych. Przydatność tych ćwiczeń jest ogromna: łącząc je z elementami ćwiczeń ruchowych, głosowych i oddechowych można usprawniać świadome operowanie ciałem, głosem i oddechem.





.
II. Gry ruchowe - ćwiczenia oparte na elementach metody Orffa, Dalcroze'a i Grotowskiego obejmują:
.
a) gry oparte na strukturze koła,
b) ćwiczenia naprężające i rozluźniające,
c) ćwiczenia pobudzające i hamujące ruch,
d) wyrabianie elokwencji ciała (gry na równowagę, refleks i zręczność),
e) marsze fabularne (wg Chancerela),
f) imitacje ruchowe (wg Way'a).





.
II.    Gry mimiczne - całe ciało jako środek ekspresji. Ćwiczenia odbywają się w towarzystwie muzyki lub rytmicznego podkładu dźwiękowego. Program obejmuje ćwiczenia odtwarzające zjawiska w przyrodzie, w mieście, na podwórku szkolnym, w klasie. Ćwiczenia wykonywane są początkowo z rekwizytami, później - bez ich udziału (wg Chancerela i Desinana).







.
IV. Mówienie sceniczne - doskonalenie sprawności posługiwania się językiem jako narzędziem myślenia i środkiem porozumiewania się.
.
Ćwiczenia obejmują:
a) czytanie (indywidualne, zbiorowe, z podziałem na role, ekspresyjne),
b) impostacja głosu (oddech, fonacja, rezonans, rejestr),
c) dykcja (doskonalenie artykulacji, kształcenie słuchu fonematycznego),
d) ekspresja (środki wyrazu: iloczas, siła, wysokość, barwa, wyrazistość, pauza; zespoły środków wyrazu: deklamacja, recytacja, mówienie artystyczne).






.
V. Działanie i kontakt sceniczny - ćwiczenia dot. przeciwdziałania, motywacji, okoliczności założonych; kontakt z partnerem, praca z rekwizytem (wg K.Stanisławskiego).





.
VI. Improwizacje - wg Chancerela, Desinana i Way'a, a także ćwiczenia płynności i giętkości myślenia. Pełnią one funkcję usługową w stosunku do pozostałych kierunków programu treningu. Wpływając w znacznym stopniu na efekty kształcenia twórczego uczniów, ćwiczenia te zapobiegają błędom językowym, ubóstwu słownikowemu i neologizmom dziecięcym.


.
Są to m.in. następujące zadania :
.
a) nazywanie zjawisk, przedmiotów, barw, stosunków czasowych i przestrzennych,
b) grupowanie wyrazów wokół określonego tematu (epitet, przenośnia, wyraz pokrewny, porównanie),
c) wykonywanie rysunków i opisywanie ich własnymi słowami,
d) układanie utworów literackich na dowolne tematy.













.
Uwaga :
Powyższy artykuł jest fragmentem pracy badawczej Władysława Pitaka pt. "Twórcza funkcja ekspresji dramatycznej. Wpływ treningu dramatycznego na rozwój zdolności twórczych uczniów szkół podstawowych". WSP, Słupsk 1983.
.
#

z: Władysław Andrzej Pitak

.


.
więcej >>>>


http://www.logos.pomorze.pl/artos



.